UODO przypomina – Informacja o stosowaniu monitoringu powinna być pisemna i powinna stanowić oddzielny dokument
Pracodawca, który planuje wprowadzenie monitoringu powinien spełnić wobec swoich pracowników m.in. obowiązek informacyjny.
W praktyce oznacza to, że, niezależnie od tego czy jest to monitoring wizyjny czy monitoring służbowej poczty elektronicznej, pracodawca musi:
- Nie później niż 2 tygodnie przed jego uruchomieniem poinformować pracowników oraz
- Przekazać im pisemne informacje dotyczące celów, zakresu oraz sposobów zastosowania monitoringu
Do tej pory, aby wywiązać się z powyższych obowiązków pracodawcy wręczali pracownikom treść regulaminu pracy lub obwieszczenia zawierającą informacje dotyczące monitoringu, a następnie pobierali od pracownika pisemne oświadczenie o tym, że ten zapoznał się z treścią regulaminu i tym samym z informacjami na temat wprowadzonego monitoringu.
Jednak Urząd Ochrony Danych Osobowych wyjaśnił, że zapoznanie pracownika z regulaminem pracy zawierającym informację o stosowanym monitoringu nie jest wystarczające.
Obowiązek informacyjny – co na to UODO
Zgodnie ze stanowiskiem UODO pracodawca jest zobowiązany sporządzić pisemną, odrębną od regulaminu pracy, informację, pod którą pracownik złoży swój podpis. Tylko taki sposób poinformowania można uznać za prawidłowy.
Co więcej, Urząd stwierdził również, że treść informacji o stosowanym monitoringu powinna być różnicowana, w zależności od jego rodzaju. A zatem, jeśli u pracodawcy działa monitoring wizyjny oraz monitoring służbowej poczty elektronicznej, pracodawca powinien poinformować swoich pracowników o tych formach monitoringu w dwóch oddzielnych dokumentach.
Przedłużona ochrona czasowa do obywateli Ukrainy uciekających przed wojną
Od 22 lutego 2024 r. obowiązuje nowy termin, do którego pobyt w naszym kraju obywateli Ukrainy będzie uznawany za legalny z mocy prawa (tzw. ochrona czasowa).
Polski ustawodawca zdecydował, że obywatele Ukrainy, którzy przybyli do Polski w związku z agresją zbrojną w swojej ojczyźnie mogą przebywać tu do 30 czerwca 2024 r. bez konieczności ubiegania się o dokumenty legalizujące pobyt oraz pracę.
Pracodawcy powinni jednak pamiętać, że w celu legalnego zatrudnienia obywatela Ukrainy powinni zgłosić go do Powiatowego Urzędu Pracy w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy.
Ochrona czasowa obywateli Ukrainy – co się stanie po 1 lipca 2024 r.
Po 1 lipca 2024 r. należy spodziewać się kolejnej nowelizacji tzw. specustawy dla obywateli Ukrainy, która ponownie wydłuży okres obowiązywania ochrony czasowej. Takie przypuszczenia wynikają chociażby z faktu, że zgodnie z decyzją wykonawczą Rady Europy (obowiązującej na terytorium UE od października 2023r.) kraje członkowskie zobowiązane są zapewnić ochronę czasową wysiedleńcom z Ukrainy co najmniej do 4 marca 2025r. Powstaje zatem pytanie, dlaczego polski rząd ostatnią nowelizacją specustawy wydłużył ten termin tylko do końca czerwca bieżącego roku?
Wydaje się, że w ten sposób ustawodawca zapewnił sobie więcej czasu na przygotowanie nowelizacji specustawy, tak w zakresie wydłużenia okresu obowiązywania ochrony czasowej, jak i pozostałych uprawnień aktualnie udzielanych nie tylko tym Ukraińcom, którzy uciekli przed wojną, ale również tym, którzy wjechali do Polski wcześniej lub którzy zadeklarowali zupełnie inny cel pobytu w naszym kraju.
Wstrzymanie wydawania wiz Poland Business Harbour
Na początku tego roku, Ministerstwo Spraw Zagranicznych wydało komunikat o zawieszenia udziału służb dyplomatycznych w programie „Poland. Business Harbour” (PBH). Oznacza to, że placówki dyplomatyczne nie będą wydawać wiz PBH obywatelom sześciu krajów Europy Wschodniej objętych programem.
Zawieszenie nie oznacza na razie całkowitej rezygnacji. Jak wyjaśnia MSZ resort potrzebuje czasu na znalezienie i wdrożenie właściwych rozwiązań gwarantujących odpowiednią weryfikację cudzoziemców aplikujących o wizę PBH oraz firm zagranicznych uczestniczących w tym przedsięwzięciu.
Nie można również wykluczyć, że program w ogóle nie zostanie wznowiony, przy czym pewne ułatwienia dla cudzoziemców zostaną wprowadzone do nowych przepisów (obecnie rząd tworzy projekt zupełnie nowej ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców). Do tej pory PBH był mocno krytykowany m.in. za to, że określona grupa cudzoziemców mogła uzyskać dokumenty, które de facto nie były wykorzystywane zgodnie przeznaczeniem.
Od 2020 roku PBH funkcjonował jako rządowy program nakierowany na wsparcie startupów, przedsiębiorców przenoszących swój biznes do Polski oraz specjalistów z branży IT. Jego uczestnicy i członkowie ich rodzin, na preferencyjnych zasadach, uzyskiwali długoterminowe polskie wizy z adnotacją PBH, co uprawniało ich do swobodnego podjęcia pracy i zakładania firm w Polsce. Z programu korzystali obywatele Białorusi, Ukrainy, Gruzji, Mołdawii, Armenii oraz Rosji.
Do czasu wznowienia programu albo wprowadzenia nowych rozwiązań ustawowych dla jego uczestników obywatele wymienionych państw będą mogli ubiegać się o wizy pracownicze na ogólnych zasadach przysługujących cudzoziemcom – czyli po uzyskaniu zezwolenia na pracę lub innego urzędowego dokumentu uprawniającego do pracy w Polsce.
Wyjątek będą stanowić obywatele Ukrainy, którzy na mocy przepisów specustawy o pomocy obywatelom tego kraju i tak mają swobodny dostęp do rynku pracy i mogą prowadzić działalność gospodarczą w Polsce na warunkach przysługujących obywatelom UE. Ponadto obywatele Ukrainy, Mołdawii i Gruzji mogą wjeżdżać do Polski w ramach ruchu bezwizowego, a następnie legalizować swój dalszy pobyt, pracę lub biznes w odpowiednych urzędach na terenie naszego kraju.
Wiza posiadacza Karty Polaka ma już inny kod
Od końca stycznia wizy wklejane do paszportów posiadaczom Karty Polaka mają już inny kod wydania dokumentu. Zamiast dotychczasowej „18” jest „23”. Ta, na pierwszy rzut oka, nieistotna zmiana przepisu rozporządzenia w sprawie wiz dla cudzoziemców ma ważne znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa posiadaczy Karty Polaka w niektórych krajach.
Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność cudzoziemca do narodu polskiego. Przyznawana potomkom Polaków oraz zagranicznym działaczom polonijnym Karta Polaka uprawnia jej posiadaczy do uzyskania długoterminowych polskich wiz na preferencyjnych zasadach, swobodnego dostępu do rynku pracy i podjęcia działalności gospodarczej. Otwiera szybszą i łatwiejszą drogę osiedlenia się w naszym kraju i uzyskania obywatelstwa.
Najwięcej tych dokumentów uzyskali obywatele Białorusi, niemało posiadaczy Kart Polaka mieszka również w Rosji. Wiadomo, że w tych krajach ujawnienie przynależności do narodu polskiego może nieść zagrożenie dla bezpieczeństwa, a posługiwanie się paszportem z polską wizą z kodem „18” (kod dla posiadaczy Karty Polaka) może budzić nadmierne zainteresowanie funkcjonariuszy białoruskich lub rosyjskich służb.
„23” ma natomiast charakter uniwersalny, a dzięki temu, że katalog spraw wizowych może być bardzo szeroki, nie wskazuje na konkretną przyczynę wydania dokumentu. Ta zmiana ma lepiej chronić tych, którzy mają odwagę być Polakami, w nie zawsze sprzyjających warunkach.
Masz pytania? Skontaktuj się z nami