Pomoc dla pracodawców z tarcz antykryzysowych – 5.0 i 6.0
Przy ustalaniu, które branże mogą skorzystać z pomocy brane są pod uwagę kody PKD, pod którymi przedsiębiorcy ubiegający się o wsparcie prowadzili działalność na dzień 30 września 2020 roku.
Tarcza antykryzysowa, czyli pakiet rozwiązań, mających wspierać przedsiębiorców w czasie pandemii COVID-19, doczekał się kolejnych odsłon w postaci tarczy antykryzysowej 5.0 i 6.0. O ile wcześniejsze rozwiązania adresowane były do szerszego grona przedsiębiorców, o tyle najnowsze formy wsparcia dedykowane są dla konkretnych branż, które w ostatnich miesiącach dotknięte zostały przez ograniczenia związane z walką z pandemią. Tarcza 5.0 wprowadziła dodatkowe rozwiązania pomocowe dla branży turystycznej, rozrywkowej i rekreacyjnej, a tarcza 6.0 objęła wsparciem branżę gastronomiczną, targową, siłownie i kluby fitness.
Przy ustalaniu, które branże mogą skorzystać z pomocy, brane są pod uwagę kody PKD, pod którymi przedsiębiorcy ubiegający się o wsparcie prowadzili działalność na dzień 30 września 2020 r. Jeśli zmiana przedmiotu działalności została dokonana po tej dacie, przedsiębiorca nie może liczyć na świadczenia.
Dofinansowania do wynagrodzeń
Z punktu widzenia przedsiębiorców, koszty wynagrodzeń stanowią często bardzo istotny punkt w budżecie. Stąd, wielu z nich skorzystało już z dofinansowania do wynagrodzeń pracowników z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
W ramach tarczy antykryzysowej 6.0 również istnieje taka możliwość. Warunkiem, jaki trzeba spełnić, jest przede wszystkim spadek o co najmniej 40 proc. przychodu z prowadzonej działalności w jednym z trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub analogicznym miesiącu w roku poprzedzającym.
Podobnie jak w poprzednich wariantach, wsparcie nie przysługuje do wynagrodzeń pracowników zarabiających powyżej 300 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (aktualnie 15.506,79 zł brutto).
Ważne!
Z dofinansowania wyłączeni są ci pracownicy, którzy zostali zatrudnieni w okresie krótszym, niż trzy miesiące przed dniem złożenia wniosku.
Kwota, jaką można otrzymać wynosi 2.000 zł miesięcznie na pracownika, przy założeniu zatrudnienia w pełnym wymiarze etatu (przy niepełnym etacie wysokość dofinansowania jest odpowiednio przeliczana). Dofinansowanie jest przyznawane na łączny okres trzech miesięcy. Przedsiębiorcy, którzy chcą skorzystać z pomocy powinni się jednak spieszyć – wnioski o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy można składać jedynie do 28 lutego 2021 r. Warto dodać, że wsparcie jest kwalifikowane jako pomoc publiczna.
Ważne!
Niezależnie od powyższych rozwiązań, warto pamiętać, że nadal istnieje możliwość wnioskowania o dofinansowanie wynagrodzeń pracowników, wprowadzona przez wcześniejsze wersje tarczy antykryzysowej, tj. dofinansowanie w wariancie zakładającym przestój ekonomiczny albo obniżony wymiar czasu pracy (art. 15g) lub dofinansowanie wynagrodzeń bez przestoju lub obniżenia wymiaru czasu pracy (art. 15gg).
Tarcza antykryzysowa 6.0 przedłużyła możliwość występowania z wnioskami o te dofinansowania do 10 czerwca 2021 r., a wsparcie będzie udzielane do 30 czerwca 2021 r. O pomoc mogą jednak wystąpić jedynie ci pracodawcy, którzy wcześniej nie korzystali z takiego rozwiązania lub ubiegający się o dofinansowanie do wynagrodzeń innej grupy pracowników niż przy poprzednim wniosku.
Dotacje na pokrycie bieżących kosztów działalności
Tarcza antykryzysowa 6.0 przewiduje także możliwość uzyskania jednorazowej dotacji ze środków Funduszu Pracy. Świadczenie przewidziane jest jednak jedynie dla mikroprzedsiębiorców (zatrudniających mniej niż 10 pracowników) oraz małych przedsiębiorców (zatrudniających poniżej 50 pracowników). W związku z tym, że jest to wsparcie branżowe, podstawowym kryterium, jakie musi zostać spełnione, jest prowadzenie na dzień 30 września 2020 r. działalności przeważającej w ramach kodów PKD z listy określonej w przepisach. Przedsiębiorcy mogą wnioskować o dotacje, o ile w październiku albo listopadzie 2020 r. odnotowali spadek przychodów o co najmniej 40 proc. w stosunku do przychodu uzyskanego w analogicznych miesiącach (październiku lub listopadzie) 2019 r. Dodatkowo, ich działalność nie mogła być zawieszona w okresie obejmującym dzień 30 września 2020 r.
Jednorazowa dotacja może być udzielona w wysokości 5.000 zł. Co do zasady podlega ona zwrotowi, chyba że przedsiębiorca kontynuuje wykonywanie działalności gospodarczej przez okres trzech miesięcy od dnia otrzymania wsparcia. Wniosek o dotację można złożyć do 31 stycznia 2021 r. Stanowi ona również pomoc publiczną.
Świadczenie postojowe
Nowe formy pomocy przewiduje też tarcza antykryzysowa 5.0. Umożliwiła ona uzyskanie świadczenia postojowego tym podmiotom, które dotychczas nie spełniały niektórych kryteriów, w szczególności dotyczących okresów przestoju. W ramach wsparcia branż najbardziej dotkniętych pandemią, prawo do świadczenia uzyskali także przedsiębiorcy prowadzący działalność agentów turystycznych (PKD 79.11.A), o ile rozpoczęli działalność przed 1 kwietnia 2020 r. i odnotowali przestój. Wsparcie przysługuje także przewodnikom turystycznym (PKD 79.90.A), o ile odnotowali przestój i zawiesili prowadzenie działalności po 31 sierpnia 2019 r., a ich praca ma charakter sezonowy i w 2019 r. była wykonywana przez okres nie dłuższy niż 9 miesięcy. Dla tych podmiotów przewidziano wyjątek, ponieważ nie ma konieczności zawieszenia działalności po 31 stycznia 2020 r. oraz wykazania spadku przychodów. Wspomniani przedsiębiorcy mogą ubiegać się o świadczenie w wysokości 2.080 zł (1.300 zł w przypadku osób rozliczających się w formie karty podatkowej). Warto jednak zaznaczyć, że świadczenie nie stanowi pomocy publicznej. Z otrzymanego wsparcia można finansować wydatki związane z działalnością gospodarczą.
Dodatkowe świadczenie postojowe
Osoby prowadzące działalność gospodarczą, które skorzystały już ze świadczenia postojowego, lecz ich sytuacja ekonomiczna w związku z COVID-19 jest nadal trudna, mogą wystąpić o dodatkowe świadczenie postojowe. Przysługuje ono jednak tylko wybranej grupie przedsiębiorców, którzy prowadzą przeważającą działalność określoną wskazanym w ustawie kodem PKD (49.39.Z, 55.10.Z, 77.39.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 90.01.Z, 90.02.Z, 93.11.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z). Warunkiem otrzymania świadczenia jest wystąpienie spadku przychodów w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o co najmniej 75 proc. w stosunku do jego odpowiednika w 2019 r. Ta forma wsparcia również przysługuje w wysokości 2 080 zł (1 300 zł w przypadku osób rozliczających się w formie karty podatkowej). W przeciwieństwie do wspomnianego wyżej świadczenia postojowego, stanowi pomoc publiczną.
Zwolnienie z ZUS
Przedsiębiorcy dotknięci skutkami pandemii mogą też wystąpić o zwolnienie z obowiązku opłacania należnych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz Emerytur Pomostowych za okres od 1 do 30 listopada 2020 r. Zwolnienie przewidziane jest jednak jedynie dla grupy przedsiębiorców prowadzących działalność pod wskazanym w przepisach kodem PKD. Warunkiem jego uzyskania jest, aby przedsiębiorca był zgłoszony jako płatnik składek do 30 czerwca 2020 r. oraz odnotował w listopadzie 2020 r. spadek przychodów z działalności o co najmniej 40 proc. w stosunku do listopada 2019 r. Przedsiębiorcy mają czas na składanie wniosków do 31 stycznia 2021 r. Zwolnienie również stanowi pomoc publiczną.
Tarcze antykryzysowe 5.0 i 6.0 wprowadziły możliwości wsparcia dla wybranych branż, które w ocenie ustawodawcy najmocniej odczuły negatywne skutki ograniczeń. Oznacza to, że pozostali przedsiębiorcy dotknięci przez pandemię, prowadzący działalność w ramach innych kodów PKD, staną przed dylematem, czy aby zapewnić płynność finansową przedsiębiorstwa redukować zatrudnienie, czy też oczekiwać na kolejne, zapowiadane rozwiązania pomocowe. W ostatnich dniach pojawiły się bowiem informacje o możliwym rozszerzeniu list PKD objętych pomocą o kolejne branże. Wielu przedsiębiorcom może jednak zabraknąć cierpliwości w oczekiwaniu na realizację tych zapowiedzi. Dodatkowo, wobec pojawiających się sygnałów o uruchamianiu biznesów wbrew obowiązującym restrykcjom, nie można wykluczyć, że jako instrument dyscyplinujący mogą posłużyć przepisy wiążące sytuację naruszenia obowiązujących ograniczeń w zakresie prowadzonej działalności z odmową udzielenia wsparcia. Podstawę do takich decyzji mógłby stanowić przepis art. 23 ust. 1 ustawy z 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (DzU z 2020 r., poz. 2112). Zgodnie z ust. 3 przepisu, przedsiębiorca ubiegający się o udzielenie pomocy publicznej obowiązany jest złożyć oświadczenie, że nie naruszył ograniczeń, nakazów i zakazów ustanowionych w związku z wystąpieniem stanu epidemii.
Podstawa prawna:
Ustawa z 17 września 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2020 r. poz. 1639)
Ustawa z 9 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. z 2020 r. poz. 2255)
Artykuł został opublikowany na stronie gazety Rzeczpospolita.
