Wielokrotnie w mediach pojawiały się informacje o tym, że pod koniec maja 2021 r. ruszyły konsultacje publiczne pakietu projektów przepisów dotyczących sztucznej inteligencji (AI). Podobnie też informowano, że od dawna Polska aktywnie uczestniczy w projektach na rzecz rozwoju AI, między innymi przyjmując w grudniu ubiegłego roku „Politykę dla rozwoju sztucznej inteligencji w Polsce”. Wszyscy też z satysfakcją i nadzieją na
rozwój obserwujemy tworzące się ramy prawne dotyczące sztucznej inteligencji, które mają zagwarantować bezpieczeństwo i prawa podstawowe obywateli oraz przedsiębiorstw, a tym samym przyczynić się do upowszechnienia AI oraz do zwiększenia inwestycji i innowacyjności w tej dziedzinie w całej Europie.
Wszystkie powyższe założenia niezaprzeczalnie są potrzebne i spotykają się z pozytywnym odbiorem. Warto jednak w tym wszystkim zadać sobie pytanie, kto ponosi odpowiedzialność cywilną za działanie sztucznej inteligencji. Czy będą to programiści? Osoby wdrażające system sztucznej inteligencji? Osoby uczące system odpowiedniego zachowania, reakcji na bodźce otaczającego świata? Osoby wprowadzające oprogramowanie do obrotu? Producenci urządzeń wyposażonych w system AI? Właściciele urządzeń korzystających z inteligentnego systemu? Czy może osoby posługujące się systemem AI w ramach swojej działalności gospodarczej lub w celach prywatnych? Kto konkretnie i na jakich zasadach będzie odpowiedzialny za działanie sztucznej inteligencji?
Odpowiedź na szereg istotnych pytań zawarta jest w dość obszernym i mało zrozumiałym projekcie przepisów dotyczących sztucznej inteligencji, który jeszcze nie był w tym miejscu szerzej omawiany. Parlament Europejski wydał 4 maja 2020 r. projekt rozporządzenia wraz z zaleceniami dla Komisji Europejskiej dotyczący charakteru odpowiedzialności cywilnej za sztuczną inteligencję wobec poszkodowanych osób fizycznych
i prawnych.
Autorem artykułu jest Mateusz Ostrowski, Partner, Szef Praktyki Postępowań Sądowych. Pełną treść artykułu przeczytają Państwo w Magazynie CRN.
