Zaznacz stronę

Dekarbonizacja budynków to klucz do zrównoważonego rozwoju na rynku nieruchomości

16 października 2024 | Aktualności, The Right Focus, Wiedza

Unijny cel osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r., określony w ramach Europejskiego Zielonego Ładu oraz pośrednie plany redukcji emisji gazów cieplarnianych na lata 2030 i 2040, wymagają transformacji wszystkich sektorów gospodarki i przejścia w stronę zeroemisyjności.

Zgodnie z danymi Komisji Europejskiej, w UE budynki odpowiadają za 40 proc. zużycia energii końcowej i 36 proc. emisji dwutlenku węgla, a aż 3/4 z nich jest energetycznie nieefektywnych, przy rocznym wskaźniku renowacji wynoszącym zaledwie procent.

Aby sprostać tym wyzwaniom i skierować państwa członkowskie na drogę ekotransformacji, Unia wdraża szereg działań legislacyjnych oraz polityk z zakresu ochrony środowiska, kwestii społecznych i zarządzania (ESG – ang. Environmental, Social and Corporate Governance). Jednym z priorytetowych działań jest dekarbonizacja budynków, czyli proces redukcji lub eliminacji emisji gazów cieplarnianych aż do całkowitego zatrzymania ich antropogenicznego powstawania.

Kluczowe przepisy dotyczące dekarbonizacji budynków – dyrektywa EPBD

Budynki odpowiadają za emisję gazów cieplarnianych na różnych etapach swojego cyklu życia: przed okresem eksploatacji, w jego trakcie i po jego zakończeniu.

Wizja zdekarbonizowanych budynków w 2050 r. dotyczy nie tylko emisji powstających podczas ich użytkowania, ale także tych, które pojawiają się na etapie budowy i po zakończeniu eksploatacji. Z tego względu dekarbonizacja stała się nadrzędnym elementem strategii ESG wielu firm i inwestorów. Im szybciej zostanie wdrożona, tym większe korzyści mogą odnieść właściciele budynków – zarówno w wymiarze finansowym, jak i wizerunkowym, a także w kontekście ochrony środowiska.

Proces dekarbonizacji wspierają zarówno regulacje unijne, jak i krajowe, wśród których szczególnie istotna jest dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady dotycząca charakterystyki energetycznej budynków (EPBD). Dyrektywa ta, obowiązująca od 28 maja 2024 r., wprowadza szereg rozwiązań wspierających cele klimatyczne, z których najważniejsze to:

  • Bezemisyjność budownictwa: od 1 stycznia 2028 r. wszystkie nowe budynki instytucji publicznych, a od 1 stycznia 2030 r. również pozostałe nowe budynki, będą musiały spełniać wymogi bezemisyjności. Oznacza to, że będą charakteryzować się bardzo wysoką efektywnością energetyczną oraz zerowymi lub minimalnymi emisjami gazów cieplarnianych. Energia wykorzystywana przez te budynki powinna pochodzić ze źródeł odnawialnych. Wszelkie inne istniejące budynki powinny osiągnąć bezemisyjność do 2050 r.
  • Renowacja budynków: podczas każdej większej renowacji, której koszt przekracza 25 proc. wartości budynku (nie wliczając wartości gruntu) lub obejmuje co najmniej 25 proc. jego struktur zewnętrznych, należy dążyć do poprawy jego efektywności energetycznej. Każda renowacja ma prowadzić do minimalnych, wymaganych standardów efektywności energetycznej, o ile jest to możliwe pod względem technicznym i ekonomicznym.
  • Paszporty renowacji: do 29 maja 2026 r. państwa członkowskie zobowiązane są do wprowadzenia dobrowolnego systemu paszportów renowacji, które pomogą właścicielom i inwestorom w zaplanowaniu najlepszego harmonogramu i zakresu renowacji. Dokument, wydawany przez wykwalifikowanego eksperta, określać będzie plan gruntownej renowacji danego budynku przeprowadzanej w maksymalnej liczbie etapów, co znacząco poprawi jego charakterystykę energetyczną.
  • Regularne przeglądy systemów w budynkach: dla zapewnienia optymalnej wydajności pod względem energetycznym, środowiskowym oraz bezpieczeństwa systemy ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji oraz ich kombinacje powinny być poddawane okresowym kontrolom przez wykwalifikowany personel. Niezależna ocena całego systemu powinna być przeprowadzana cyklicznie, szczególnie przed jego modernizacją lub wymianą. Państwa członkowskie powinny dążyć do łączenia tych przeglądów z wydawaniem świadectw energetycznych, aby ograniczyć obciążenia administracyjne dla właścicieli i najemców budynków.
  • Świadectwa charakterystyki energetycznej: do 29 maja 2026 r. państwa członkowskie zobowiązane są do wprowadzenia nowych zasad sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej, które będą zgodne z unijnymi standardami klasyfikacji budynków w skali od A do G. Litera A odpowiada budynkom bezemisyjnym, a litera G odpowiada budynkom w krajowych zasobach budowlanych, które mają zdecydowanie najgorszą charakterystykę energetyczną w momencie wprowadzenia skali.
  • Energia słoneczna w budynkach: państwa członkowskie zobowiązane są do wdrożenia przepisów, dzięki którym nowe budynki będą projektowane pod kątem optymalnego wykorzystania energii słonecznej. Do 31 grudnia 2026 r., wszystkie nowe budynki publiczne i niemieszkalne o powierzchni użytkowej powyżej 250 m², muszą zostać wyposażone w instalacje słoneczne np. panele fotowoltaiczne. Nowe budynki mieszkalne będą objęte tym obowiązkiem od 31 grudnia 2029 r.
  • Punkty kompleksowej obsługi energetycznej: państwa członkowskie we współpracy z właściwymi organami zobowiązane są do utworzenia punktów wsparcia technicznego i informacyjnego dla poprawy efektywności energetycznej budynków, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarstw domowych dotkniętych ubóstwem energetycznym i budynków o najgorszej charakterystyce energetycznej. Punkty te będą oferować porady i pomoc w zakresie możliwych działań modernizacyjnych, dostępnych środków finansowych oraz dotacji na rzecz poprawy charakterystyki energetycznej.

Państwa członkowskie mają czas na wdrożenie przepisów dyrektywy do 29 maja 2026 r. Polska rozpoczęła już ten proces, a 3 lipca 2024 r. opublikowano projekt zmiany rozporządzenia w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej.

Strategie i zarządzenie dekarbonizacją w budynkach komercyjnych

W kontekście dekarbonizacji budynków, dyrektywa EPBD ma kluczowe znaczenie rolę. Wyznacza bowiem ramy prawne oraz cele, które mają prowadzić do znacznej redukcji emisji gazów cieplarnianych. Aby sprostać tym wymaganiom niezbędne jest wdrożenie efektywnych strategii zarządzania dekarbonizacją, obejmujących cały cykl życia budynków.

Kluczowym elementem takiej strategii jest stworzenie planu dekarbonizacji budynku, który pomoże w organizacji działań, wyznaczeniu celów oraz zarządzaniu procesem, tak aby do 2050 r. osiągnąć pełną zeroemisyjność.

Zarządcy, właściciele i inwestorzy mogą w tym celu korzystać z narzędzi stworzonych przez, finansowany przez UE, projekt badawczy Carbon Risk Real Estate Monitor (CRREM)[1].

Narzędzia CRREM analizują operacyjne emisje budynku, pozwalając na określenie momentu, w którym nieruchomość przestaje spełniać standardy emisyjności. Wskaźnik ten stanowi zasadniczy punkt odniesienia przy planowaniu modernizacji i działań adaptacyjnych.

Skuteczne zarządzanie dekarbonizacją obejmuje również stopniowe wdrażanie działań, których celem jest poprawa efektywności energetycznej budynków, np. poprzez zastosowanie odnawialnych źródeł energii czy lepsze zarządzanie energią w obiekcie.

Wprowadzenie zielonych umów najmu, które promują niskie zużycie energii i zrównoważone praktyki, jest kluczowym krokiem w tej strategii. Regularne audyty energetyczne, pomagają w identyfikacji obszarów o wysokim zużyciu energii, co umożliwia wprowadzenie niezbędnych modyfikacji. Dzięki temu budynki stają się bardziej zrównoważone, co nie tylko obniża koszty operacyjne, ale również zwiększa ich atrakcyjność w oczach inwestorów i najemców. Certyfikaty takie jak LEED czy BREEAM przyciągają inwestorów, ze względu na niższe koszty eksploatacyjne oraz wyższą wartość rynkową.

Kluczowa rola monitorowania i zarządzania w dekarbonizacji

Sukces dekarbonizacji budynków komercyjnych zależy od ciągłego monitorowania postępów i regularnych weryfikacji założonych celów. Dynamiczne zarządzanie tym procesem, które uwzględnia zmieniające się warunki rynkowe i regulacyjne, pozwala nie tylko na zmniejszenie śladu węglowego budynku, ale również na minimalizację ryzyk związanych z nieprzystosowaniem do nowych norm emisyjnych. To wszystko przekłada się na długoterminowe korzyści, zarówno dla środowiska, jak i wartości rynkowej nieruchomości.

Masz pytania? Skontaktuj się z nami

Paulina Majewska

Natalia Miazga

 

[1] https://www.crrem.eu/.

Najnowsza Wiedza

Eco Focus #4

Milena Kazanowska-Kędzierska i Aleksandra Pinkas przyglądają się przygotowaniom polskich firm do wdrożenia unijnego rozporządzenia EUDR, którego celem jest przeciwdziałanie postępującej degradacji lasów.

Opłata od „małpek” – fala kontroli, korzystny wyrok i problemy przedsiębiorców

Niebawem będziemy obchodzić czwartą rocznicę wprowadzenia tej opłaty, co jest dobrą okazją do podsumowania jej skutków oraz wątpliwości związanych z jej stosowaniem. Dzisiaj widzimy bowiem, że wpływy z tego tytułu w żaden sposób nie korelują z wciąż spadającym wolumenem sprzedaży. A to wskazuje na istnienie systemowego problemu.

Wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę

12 września 2024 r., po negocjacjach w ramach Rady Dialogu Społecznego, Rada Ministrów, przyjęła Rozporządzenie w sprawie minimalnego wynagrodzenia za pracę i minimalnej wysokości stawki godzinowej w 2025 r.

Eco Focus #3

Milena Kazanowska-Kędzierska rozwiewa wątpliwości dotyczące unijnego rozporządzenia w zakresie wylesiania.

Sankcja kredytu darmowego

W polskich sądach jest już około 10 tysięcy pozwów kredytobiorców zarzucających bankom naruszenie przepisów Ustawy o kredycie konsumenckim. Pozwy te mogą stanowić podstawę do skorzystania z sankcji kredytu darmowego.

Zapraszamy do kontaktu: